Dinesh - Inspirerend kort verhaal | Narayan Seva Sansthan

DINESH KRUIPT NIET MEER!

Start Chat

SUCCESVERHAAL: DINESH

Dit is het leed van een 36-jarige man. Dinesh Nishad, uit Maharajganj, Uttar Pradesh, leefde gelukkig met zijn gezin van zes en voorzag in hun onderhoud door vrachtwagenchauffeur te zijn. Hij vertelde ons in zijn verhaal dat er in 2016, nadat hij door een giftige mug was gebeten, een kleine blaar op zijn linkerbeen verscheen. Uiteindelijk veranderde dit in een wond. Na verloop van tijd begon zijn been te rotten en tijdens de behandeling moest zijn linkerbeen geamputeerd worden om verdere verspreiding te stoppen. Hij moest veel betalen voor de behandeling. Het gezin kwam in de schulden terecht en hij moest stoppen met werken na het verlies van zijn been. Na enige tijd ging hij weer aan het werk omdat er niemand anders in het gezin was om voor hen te zorgen en hij zag hoe zijn familie leed.

Zijn ellendige toestand verslechterde in 2021 toen hij in een hotel in Kathmandu verbleef. Het noodlot herhaalde zich, en een mugachtig insect beet hem in het andere been. Een week later voelde hij een branderig gevoel op die plek. Hij ging naar een dokter in Gorakhpur, waar hem werd verteld dat er gangreen in zijn rechterbeen was ontstaan en dat ook dit been geamputeerd moest worden. Niemand kon dat geloven. Het hele gezin zonk in verdriet en uiteindelijk verloor hij nog een been. Het lot was zo wreed dat het hem dwong te kruipen. Hij voelde zich alsof hij in de hel leefde. Elke dag was een strijd voor hen totdat zij hoorden over het Gratis Ledemaatdistributiekamp dat op 30 oktober 2022 door Narayan Seva Sansthan werd georganiseerd. Dinesh arriveerde in het kamp, waar zijn maten werden genomen voor kunstmatige ledematen. Dit gaf hem een sprankje hoop. Na een maand, in het volgende kamp, ontving hij kunstmatige ledematen en kreeg hij ook training in staan, lopen en rennen ermee.

Hij prees Sansthan ook voor het humanitaire werk voor mensen met een beperking. Hij voegde eraan toe dat hij negen jaar lang niet had kunnen staan of lopen, maar nu weer op zijn benen staat en zijn dankbaarheid aan Sansthan niet genoeg kan uitdrukken.